Λεγιονέλλα ή λεγεωνέλλα:
Πρόληψη της νόσου των Λεγεωναρίων
Οι εξάρσεις της νόσου μπορούν να αποφεύγονται με μέτρα πρόληψης. Απαιτούνται για το σκοπό αυτό αυστηρά και σχολαστικά μέτρα καθαρισμού και απολύμανσης όλων των συστημάτων που περιέχουν νερά, κλιματιστικών, πισινών, διαφόρων ειδών μπάνιων, λουτρών, υγραντήρων και άλλων.
Επειδή το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής από τη λεγιονέλλα, η αποφυγή του ενεργητικού και παθητικού καπνίσματος είναι μέτρα που προφυλάσσουν από τη νόσο των Λεγεωναρίων.
Το βακτηρίδιο που προκαλεί τη νόσο
Για τη νόσο των Λεγεωναρίων ευθύνεται το gram(-) βακτηρίδιο λεγιονέλλα που είναι επίσης γνωστό με την ονομασία λεγεωνέλλα. Το βακτηρίδιο πήρε το όνομα αυτό το 1976 όταν πολλοί άνθρωποι που έλαβαν μέρος σε συνέδριο της Αμερικανικής Λεγεώνας στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών παρουσίασαν πνευμονία λόγω μόλυνσης από το συγκεκριμένο μικρόβιο.
Το εν λόγω βακτηρίδιο υπήρχε και πριν από το 1976. Ωστόσο σήμερα αναγνωρίζονται περισσότερα περιστατικά της νόσου των Λεγεωναρίων. Ο λόγος είναι διότι κάθε περιστατικό πνευμονίας διερευνάται για να φανεί εάν η λεγιονέλλα ευθύνεται για τη μόλυνση του πνεύμονα.
Κάθε χρόνο, μεγάλος αριθμός ανθρώπων προσβάλλονται από τη λεγιονέλλα. Όμως πολλές μολύνσεις από το μικρόβιο δεν δηλώνονται ή δεν γίνεται η διάγνωση. Συνήθως εκδηλώνονται περισσότερα περιστατικά το καλοκαίρι ή νωρίς το φθινόπωρο αλλά είναι δυνατόν να παρουσιαστούν σε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.
Η λεγιονέλλα προκαλεί επίσης ακόμη μια πιο ήπια μορφή νόσου χωρίς πνευμονία που αποκαλείται πυρετός Pontiac που μοιάζει με τη γρίπη. Και οι δύο μορφές της πάθησης που προκαλεί η λεγιονέλλα ονομάζονται λεγιονέλλωση.
Ο πυρετός Pontiac συνήθως υποχωρεί από μόνος του και δεν χρειάζεται αντιβίωση. Όμως η νόσος των Λεγεωναρίων εάν δεν αντιμετωπισθεί με αντιβίωση μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο.
Οι χώροι στους οποίους ζει η λεγιονέλλα
Τα βακτηρίδια λεγιονέλλα υπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον, συνήθως στο νερό. Τα βακτηρίδια αναπτύσσονται καλύτερα σε θερμό νερό όπως αυτό που δυνατόν να υπάρχει σε ζεστή μπανιέρα, σε ντεπόζιτα ζεστού νερού, σε ψυκτικά κλιματιστικά, σε μεγάλες υδραυλικές εγκαταστάσεις ή σε μέρη των κλιματιστικών συστημάτων μεγάλων κτιρίων.
Τα βακτηρίδια δεν φαίνεται να επιβιώνουν στα κλιματιστικά αυτοκινήτων ή των ξεχωριστών μονάδων κλιματιστικών που βάζουμε για παράδειγμα πάνω από τα παράθυρα.
Τρόποι μετάδοσης της λεγιονέλλας στους ανθρώπους
Οι άνθρωποι μολύνονται από τα βακτηρίδια της λεγιονέλλας και παρουσιάζουν τη νόσο των Λεγεωναρίων όταν εισπνέουν σταγονίδια νερού που αιωρούνται στον αέρα τα οποία έχουν μολυνθεί από αυτά.
Η μόλυνση των αθρώπων γίνεται για παράδειγμα όταν εισπνέουν ατμό ή υγρασία αέρα που προέρχονται από συσκευές ή συστήματα που δεν έχουν συντηρηθεί, καθαριστεί και απολυμανθεί επαρκώς.
Τα βακτήρια δεν μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Μια έξαρση της νόσου είναι κατάσταση στην οποία δύο ή περισσότερα άτομα παρουσιάζουν τη νόσο στον ίδιο χώρο και στην ίδια περίπου χρονική περίοδο.
Εξάρσεις της νόσου έχουν συσχετισθεί με τη χρήση σπρέι, νεφελοποιητών, υγραντήρων, μηχανημάτων παραγωγής υδρατμών ή ψεκασμών σε κοινότητες. Επίσης καταγράφηκαν εξάρσεις της νόσου σε ξενοδοχεία και σε κρουαζιερόπλοια που αποδόθηκαν σε ψυκτικά συστήματα, σε μπάνια, σε πισίνες, σε συστήματα κλιματισμού μεγάλων κτιρίων και σε νερό που χρησιμοποιήθηκε για πόση ή για μπάνια.
Τα συμπτώματα της νόσου των Λεγεωναρίων
Τα σημεία και συμπτώματα της νόσου των Λεγεωναρίων συνήθως εκδηλώνονται εντός 2 έως 14 ημερών μετά από την έκθεση του ασθενούς στο βακτηρίδιο.
Τα συμπτώματα της νόσου είναι παρόμοια με αυτά πολλών άλλων μορφών πνευμονίας. Για αυτό στα αρχικά στάδια είναι δύσκολο να γίνει η διάγνωση της.
Τα αρχικά σημεία της νόσου περιλαμβάνουν:
1. Υψηλό πυρετό
2. Ρίγος
3. Βήχα αρχικά ξηρό,κατά την εξέλιξη της νόσου παραγωγικό
4. Μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν πονοκέφαλους και μυϊκούς πόνους
Εάν δεν αντιμετωπισθεί με αντιβίωση η νόσος, από τη δεύτερη μέρα και μετά τα σημεία και συμπτώματα επιδεινώνονται ή παρουσιάζονται και άλλα:
1. Ο βήχας μπορεί να γίνει εντονότερος, παραγωγικός και μερικές φορές υπάρχει αίμα μαζί με τα φλέγματα (αιμόπτυση)
2. Θωρακικό άλγος
3. Δύσπνοια
4. Κούραση
5. Ανορεξία
6. Εμετοί, διάρροια,ναυτία
7. Σύγχυση και άλλες διαταραχές των πνευματικών λειτουργιών